Slecht nieuws...

Vorige week heb ik te horen gekregen dat ik een hersentumor heb. Verschrikkelijk nieuws... Vooral als je het tegen niemand kan zeggen. Gewoon omdat het voor mezelf ook zo'n grote shock was. Tegen mijn ex-vriendin (Bo) had ik gezegd dat ik op studiereis ging naar Berlijn. Maar eigenlijk moest ik naar de dokter, ik had immers al een paar weken last van barstende hoofdpijn, mijn arm die niet meer wou bewegen... Ze stelden vast dat ik een kwaadaardig gezwel had dat ze niet konden weghalen. Mijn wereld stortte letterlijk in! Ik en Bo hadden zo een mooie toekomst voor ons! Nu dus niet meer. Ik kon het nieuws gewoon niet aan Bo vertellen. Dus toen ik terug thuiskwam vertelde ik enthousiast over mijn "studiereis". Ik vond het echt verschrikkelijk om te moeten liegen tegen haar. Ik besloot om het uit te maken , ik kan haar toch niet laten boeten voor mijn ziekte?! Bo verdiende beter! Dus maakte ik het uit en zonder te zeggen waar ik naartoe ging vertrok ik. Ik verkocht al mijn spullen aan Pierre (een goede vriend). Ook hij wist niet waar ik heen ging. Ik begon na te denken over wat ik nog wou doen in mijn leven. En dat was mijn echte ouders ontmoeten. Voor ik naar Thailand vertrok liet ik nog een briefje achter bij mijn adoptieouders. Dus alleen zij wisten dat ik in Thailand mijn echte ouders ging opzoeken. Maar over mijn ziekte zweeg ik...